این مقاله، بر اساس سلول، واحد ساختاری اساسی ژن و حیات، ساختار و عملکرد، سیستم و قانون تکامل زیستشناسی را شرح میدهد و فرآیند شناختی علوم زیستی را از سطح کلان تا خرد تکرار میکند و با برداشتن تمام اکتشافات بزرگ به عنوان گامهایی، به اوج علوم زیستی مدرن میرسد.
علم حیات همچنین به عنوان زیستشناسی شناخته میشود. ژنتیک مولکولی محتوای اصلی این موضوع است و به عنوان پایهای برای تحقیقات بیشتر در مورد ماهیت حیات، قانون فعالیت حیات و قانون توسعه استفاده میشود. محتوای تحقیقاتی این موضوع همچنین شامل رابطه متقابل بین انواع زیستشناسی، بیوشیمی و محیط زیست است و در نهایت به هدف تشخیص و درمان بیماریهای ژنتیکی، بهبود عملکرد محصولات کشاورزی، بهبود زندگی انسان و حفاظت از محیط زیست دست مییابد. دانش فیزیکی و شیمیایی پایه و اساس تحقیقات عمیق علوم حیات است و ابزارهای علمی پیشرفته مختلف پایه و اساس پیشرفت منظم تحقیقات علوم حیات هستند. به عنوان مثال، اولتراسانتریفیوژ، میکروسکوپ الکترونی، دستگاه الکتروفورز پروتئین، طیفسنج رزونانس مغناطیسی هستهای و دستگاه اشعه ایکس ابزارهایی هستند که معمولاً در فرآیند تحقیقات علوم حیات استفاده میشوند. بنابراین، میتوانیم ببینیم که در زمینه علوم حیات، هر متخصص، استعداد برتر از زمینههای مختلف است که از نفوذ و رشتههای مختلف برای تشکیل علم حیات استفاده میکند.
با توسعه علوم زیستی، تأثیر علوم و فناوری زیستی بر جامعه بیشتر و بیشتر میشود.
۱. ایدههای مردم، مانند ایدههای تکامل و بومشناسی، توسط افراد بیشتری پذیرفته میشوند.
۲. ارتقای بهرهوری اجتماعی، به عنوان مثال، صنعت بیوتکنولوژی در حال شکلگیری یک صنعت جدید است؛ بهرهوری کشاورزی به دلیل کاربرد علوم و فناوری زیستی به طور قابل توجهی بهبود یافته است.
۳. با توسعه علوم زیستی، افراد بیشتری در حرفههای مرتبط با زیستشناسی مشغول خواهند شد.
۴. ارتقای سطح سلامت و کیفیت زندگی مردم و افزایش طول عمر آنها ۵. تأثیر بر شیوه تفکر مردم، مانند توسعه بومشناسی، ارتقای تفکر جامع مردم؛ با توسعه علوم مغز، علوم زیستی و فناوری به بهبود تفکر انسان کمک خواهد کرد.
۶. تأثیر بر نظام اخلاقی و معنوی جامعه بشری، مانند نوزاد آزمایشگاهی، پیوند عضو، تغییر مصنوعی ژن انسان، نظام اخلاقی و معنوی موجود جامعه بشری را به چالش خواهد کشید.
۷. توسعه علم و فناوری زیستی همچنین ممکن است تأثیر منفی بر جامعه و طبیعت داشته باشد. به عنوان مثال، تولید انبوه موجودات اصلاحشده ژنتیکی و تغییر شکل خزانه ژن طبیعی گونهها ممکن است بر پایداری زیستکره تأثیر بگذارد. درک رابطه بین علم و فناوری و جامعه بخش مهمی از کیفیت علمی است.